رهام کوچولو

وای که چقدر زود 21 روز از سال 92 گذشت... اصلا آدم نمیفهمه کی صبح میشه کی شب! اما در هر حال خدا رو شکر زنده ایم و نفس می کشیم ... امسال تعطیلات خوبی داشتیم و همش مسافرت بودیم ، عید دیدنی هم جای خاصی نرفتیم چون کل فامیل هم با ما تو سفر بودند. یه روز قبل سال تحویل رفتیم شمال و سال تحویل اونجا بودیم.من و عمه شمسی تو سه روزی که شمال بودیم سه بار رفتیم کل مرکز خریدهای اونجا رو گشتیم که خیلی حال داد.رهام هم که واسه خودش کلی راه میرفت و ذوق میکرد، اونقدر شیطونی میکرد و خودسر شده بود که یهو دیدیم به سرعت برق از در یه ماشین که دم مرکز خرید پارک بود رفته بالا و نشسته پشته فرمونش!! همه این مراحل هم خیلی سریع انجام داده و  خدا رحم کرد بچم گم نشد...

الان که دارم این پست رو مینویسم ساعت دو و نیم بامداده! رهام رو باباش خوابونده و خودش هم خوابیده. این چند روز سرمون شلوغ بوده و همش بیرون بودیم واسه کلاس و کار و خرید و مهمونی و ... . که البته با وجود خستگی این سرگرمی ها رو دوست دارم چون باعث میشه کمتر فکر و خیال کنم یا به عبارتی بیشتر در حال زندگی کنم تا توی گذشته و آینده ی خیالی... دو هفته پیش رفتیم خونه سمانه جون و امیر مهدی کوچولو دوست رهام ، که خیلی خوش گذشت و رهام هم با دوستای فسقلیش تا میتونستن آتیش سوزوندن و خونه سمانه جونو  کن فیکون کردن ،یکی رو مبل بود یکی رو میز یکی تو کشوی میز یکی پشت یخچال تو آشپزخونه یکی در حال دویدن و  .........  تا جایی که یادمه اون روز آوا ...

یک ماه و چهار روز دیگه سال ٩١  تموم میشه!! اصلا باورم نمیشه اینقدر زود گذشت...ضمنا انگار قدیما این موقع ها آدم بیشتر حال و هوای عید داشت ،عید هم عیدهای قدیم... و اما رهام... دو هفته پیش حسابی سرما خورد و تب شدید داشت که با استامینوفن و بروفن و شیاف هم پایین نیومد و مجبور شدیم بهش دو نوبت آمپول بزنیم ،خیلی مریضی سختی بود و از اینکه می دیدم بیحال یه جا میشینه و تکون نمیخوره کلی غصه میخوردم... اما خوب خدا رو شکر که الان خوبه تازگیا بعد از کلی تمرین وقتی میگیم ببعی میگه؟ جواب میده ب ب . و هاپو هم میگه هاپ هاپ‌ ! ای خدا هم یاد گرفته بس که فضولی میکنه و من میگم ای خدا ! بچم اونقدر مهربونه که راه به راه میاد آدمو بوس میکنه و بغل ، د...

نمیدونم چرا چند وقته فرصت نمیشه وبلاگتو به روز(! بله به روز نه آپدیت !) بکنم! انگار سرمای هوا آدمو بیحال میکنه ، این چند روز هوا خیلی سرد بود و برف زیادی هم باریده خدا رو شکر... منم یه روز بردمت برف بازی که کلی کیف کردی. پریروز دندون پنجمت ( یکی از نیش های پایین) هم به سلامتی البته با کمی تب دراومد . کلی کارهای جدید هم تو این مدت یاد گرفتی مثلا بوس صدادار ! نماز خوندن ایستاده به همراه رکوع و سجده و ذکر ! و البته آواز خوندن !! تا گوشی خاله رو می بینی یا بهت میگیم آواز بخون شروع میکنی خوندن با صدای بلند و خودتو تکون میدی... (از این چند بعدی بودنت خوشم میاد ) شکیبا رو صدا میکنی " با " ، ابوالفضل هم صدا میکنی " اب " ادای عطسه در میاری که...

چند روزی بود که سه،چهار قدمی رو تنهایی راه میرفتی البته با ترس و لرز... حالا تقریبا دو روزه که کامل راه افتادی... خیلی بامزه است راه رفتنت،باید تمرکز کنی که یه وقت نیفتی، حالا وقتی دارم کار میکنم میبینم یه جوجو فسقلی کنارم وایستاده و دنبالم راه میره ، منم باید مواظب باشم نخورم بهش... البته چون راه رفتنت احتیاج به تمرین داره تو این دو روز چند بار محکم خوردی زمین و دست وپات مجروج شده!!! اما خوب تا نخوری زمین که راه رفتن یاد نمیگیری... راستی دیشب رفتیم سینما فیلم " من مادر هستم " رو دیدیم... خیلی تحت تاثیر قرار گرفتم و کلی گریه کردم... از دیشب تا حالا هم یه بغضی گلومو گرفته ، خدایا چقدر مادر بودن سخته... یه مادر بچه اش رو هر جور که باشه دوس...

رهام که لباس باباشو پوشیده ، اگه یادم نره میخوام هرسال همین لباسو تنت کنم تا وقتی که اندازه ات شه اینجوری معلوم میشه هر سال چقدر تغییر کردی ...